Gisteren kapot moe in slaap gevallen voor de tv rond half negen met het gevolg dat ik een paar keer wakker was vannacht en om half vijf rechtop in bed zat. Pfffff vroeg. Nog even draaien maar geen seconde meer kunnen slapen. Om half zeven maar opgestaan en aangekleed. Broodjes gesmeerd in de kamer en ontbeten. Daarna hebben we de auto weer ingepakt en uitgecheckt. Eerst ff snel geld pinnen bij de ATM drive tru.
Vandaag gaan we wel paardrijden. Het is frisjes (Graadje of 16) maar zonnig en vooral belangrijk droog. We stappen om half acht bij SK stables naar binnen en melden ons. We moeten nog even wachten tot de paarden gezadeld zijn maar kunnen dan op pad met onze paarden Sarge en Jack.
Het is even wennen en het zit best hoog. Maar al snel rijden we als geoefende cowboys 👍🏼 jihaaa. We rijden de bossen in. Het gaat goed stijl omhoog. De omgeving is super mooi. We rijden door de bossen helemaal de berg op. Soms stoppen we even om de paarden op adem te laten komen. De paarden stoppen soms zelf ook voor een sanitaire stop of hebben gewoon als ze even geen zin meer hebben maar een tikje met je voeten doet wonderen. Ondertussen vertelt onze gids honderduit over de omgeving. We zien wat kleine eekhoorntjes en een konijntje. Had gehoopt op herten of elks maar helaas.
What comes up must come down. Soms gaat het echt stijl omlaag en moeten we ons goed vasthouden. Maar onze paardjes zijn wel wat gewend. Rob z'n paard is maar eigenwijs (goh past zich aan aan het baasje ) en kiest af en toe een kortere route. Vind het een super rit. Rond tien voor tien zijn we terug bij de stal en nemen we afscheid.
De TomTom wordt ingesteld op Fort Collins waar we een onderdeel gaan ophalen voor de Moto Guzzi. Rob heeft dit via eBay heeft gekocht. Scheelt toch weer mooi 40 dollar verzendkosten (de arme man zal wel raar gekeken hebben toen we mailden dat we het wel kwamen halen) en we moeten toch die kant uit. De weg ernaar toe is geen straf. We rijden door berggebied en canyons. Het blijft een prachtig gezicht. Dan zeggen we de Rockies gedag en wordt de omgeving anders. Vlakker en meer weilanden.
Na een uur komen we aan bij de motoronderdelen man. Het is ff zoeken en rondjes lopen om het huis. Ze kennen geen deurbel en ik loop de veranda maar op waar een stel hondjes beginnen te blaffen. Dan komt hij naar buiten en neemt ons mee naar de garage. De garage staat vol met motoren en onderdelen. We kletsen even en betalen het onderdeel. Yes m'n guzzi wordt echt gaaf als we thuis zijn.
Dan zetten we de TomTom aan richting Carhenge. Omdat de TomTom vijf uur aangeeft twijfelen we of we het juiste hebben ingetikt. En dus stoppen we even bij de grote gele M. Yes even WiFi. We eten ondertussen even wat nuggets en vullen een grote beker cola voor onderweg. Om 12:15 gaan we op pad. Het adres klopte maar de tijd zou een stuk minder zijn volgens Google maps. Ach we zien wel. Lang rijden moeten we toch vandaag.
Het is een pittig stuk rijden. En vooral saai. We rijden wel al door twee nieuwe staten : Wyoming en Nebraska. Jippie. Voor de rest is het landschap vlak en veel weilanden. Boring !!!! Maar met Candy crush en classic rock op de radio lukt het wel.
We arriveren rond half vier bij Carhenge. Het is gebaseerd op Stonehenge maar dan met auto's. Het ziet er best grappig uit. We lopen er een half uurtje rond en stappen weer in de auto.
Ik ga het laatste stuk naar Rapid city rijden. En hoera voor de cruisecontrol. Wat een super saai stuk. Lange stukken weg waar we amper een auto tegenkomen. Aan beide kanten van de weg weiland en af en toe zien we wat koeien. Ook zien we al wat herten langs de weg en een aantal is roadkill. We stoppen nog even als we de staatsgrens van South Dakota passeren en tanken onderweg nog even. We hebben al dik 530 mijl gereden.
Half zeven komen we aan bij ons hotel in Rapid City. We krijgen een mooie grote kamer op de 4e verdieping. Super !! Wordt weer lekker slapen vannacht. We gooien even het drinken en beleg in de ijskast en checken even het internet.
Onze maagjes rammelen. Dus zoeken we via Google maps naar iets te eten. Yes een Longhorn en een famous Dave in de buurt. We kiezen vandaag voor Longhorn. We hebben allebei zin in een goede biefstuk. We moeten even wachten op onze beurt. Ik neem een sirloin steak met gepofte aardappel en een salade en Rob een hickory smoke salt crusted steak met een maïskolf en sweet potatoe. Hongerig vallen we aan. Iets te weinig gegeten vandaag. Het smaakt ons prima. We zijn nog aan het eten maar de serveerster komt al vragen of we een toetje willen. Euh we zijn nog aant het eten?!? Maar nee dank je. Rob neemt z'n laatste hap of het bord wordt al afgeruimd en de rekening ligt al op de tafel. No rush zegt ze ook nog ... Nou we voelen ons toch een beetje opgejaagd. We betalen de rekening en rijden terug naar het hotel.
Het rijden in dat soort gebieden vind ik toch altijd nog spannend, je weet nooit wat er kan gebeuren. Ik heb ook altijd extra motoronderdelen bij me voor in geval van nood.
BeantwoordenVerwijderen